เมื่อครั้งอดีต ในปลายราชวงค์ฮั่น กษัตริย์อู่ตี้งมงาย เชื่อคำพูดผู้โง่งมของผู้ที่แอบอ้างตนแสวงวิถีเพื่อสำเร็จเซียน อีกทั้งสามารถเสาะหายาอายุวัฒนะ พระองค์ปรารถนาแสวงหาวิธีที่ทำให้ตนอายุยืนคงกระพัน ไม่แก่เฒ่า ครั้นได้ยินว่าที่ถ้ำแห่งเขาถิงหูจวิน มีเหล้าทิพย์ ดื่มแล้วจะเป็นอมตะ พระองค์จึงถือศีลกินเจเจ็ดวัน จากนั้นบัญชาให้ข้าราชบริพารทั้งชายหญิงสิบกว่าคน ไปนำสุราทิพย์มาถวาย ผ่านไปไม่กี่เดือนก็สามารถไปนำสุราทิพย์มาได้ จากผู้ที่แอบอ้างตนว่าเป็นเทพสรุา กษัตริย์อู่ตี้ดีใจยิ่งนัก กำลังคิดอยากดื่มสุรา ตงฟางซั่วฟางขุนนางชั้นสูง กราบทูลขออนุญาติว่า “ ฝ่าบาท หม่อมฉันเป็นผู้รอบรู้เชี่ยวชาญเรื่องสุราทิพย์ โปรดอนุญาติให้หม่อมฉันทำการตรวจสอบวินิจฉัย ว่าเป็นเหล้าจริงหรือปลอม ” กษัตริย์อู่ตี้ประทานอนุญาติ ขุนนางตงฟางซั่วเมื่อรับเหล้ามา ก็ดื่มจนหมดแก้ว กษัตริย์อู่ตี้พิโรธจนตัวสั่น เรียกให้ทหารจับตัวขุนนางตงฟางซั่วไปประหารชีวิตทันที แต่ท่านตงฟางซั่วกลับหัวเราะเสียงดัง กล่าวว่า “ใต้ฝ่าพระบาท พระองค์ฆ่าหม่อมฉันไม่ตายหรอกพะย่ะค่ะ เพราะหม่อมฉันดื่มเหล้าทิพย์เข้าไปแล้ว หากพระองค์สามารถฆ่าหม่อมฉันตาย แสดงว่าเหล้าทิพย์เป็นเหล้าปลอม” กษัตริย์อู่ตี้เมื่อได้ฟัง ก็จนใจ จำต้องปล่อยตัวเขาไป
沒有留言:
張貼留言