一家生意很好的點心店門口來了一個乞丐。他衣衫襤褸，渾身散發著一種怪味，當他畏縮著走到蒸點心的大爐子前時，周圍的客人都皺眉掩鼻，露出嫌惡的神色來。
ที่ร้านขายขนมมีเลื่องชื่อแห่งหนึ่ง ซึ่งการค้าดีมาก
วันหนึ่ง มีชายขอทานคนหนึ่งมาที่ร้าน เสื้อผ้าของเขาขาดกะรุ่งกะริ่ง ร่างกายมีกลิ่นเหม็น ขณะที่เขาเดินมาหยุดที่หน้าเตาต้มขนม แขกที่อยู่รอบข้างต่างขมวดคิ้ว เอามือปิดจมูก แสดงสีหน้ารังเกียจ
伙計急忙呵斥乞丐要他滾開。乞丐卻拿出幾張髒乎乎的小面額鈔票，說：「今天我不是來乞討的，我聽說這裡的點心好吃，我也想嘗嘗。我已經想了好久了，好不容易才湊到這些錢。」
พนักงานในร้านที่กำลังวุ่นๆอยู่ ตะคอกเสียงดังไล่เขาออกไปจากร้าน แต่ชายขอทานกลับหยิบธนบัตรที่สกปรกออกมา แล้วพูดว่า “วันนี้ฉันมาเพื่อกินขนม ไม่ได้มาขอทาน ได้ยินว่าขนมที่ร้านนี้ออร่อยมาก ฉันเองก็อยากชิมดู ฉันคิดมานานแล้ว กว่าจะหาเงินจำนวนนี้มาได้ ไม่ง่ายเลย
店老闆目睹這一幕，他走上前十分恭敬地將兩個熱氣騰騰的點心遞給乞丐，並深深地向他鞠了一躬，說：「多謝關照，歡迎再次光臨！」
เฒ่าแก่เห็นสถานการณ์ทั้งหมด เขาจึงเดินมาหน้าร้าน ตักขนมร้อนๆกลิ่นหอมกรุ่น เสริฟให้ชายขอทานด้วยความเคารพนอบน้อม โค้งให้เขาจากใจแล้วพูดว่า “ขอบคุณที่ห่วงใยดูแล ยินดีต้อนรับคุณกลับมาที่นี่อีก”
在這之前，無論多麼尊貴的客人來買點心，店老闆都交給伙計們招呼；可今天他卻親自招呼客人，對他畢恭畢敬，而這個客人卻是一個乞丐！
ก่อนหน้านี้ ไม่ว่าแขกที่มาซื้อขนมจะเป็นคนที่เกียรติสูงศักดิ์เพียงใด เฒ่าแก่ล้วนมอบหมายให้พนักงานของร้านมาต้อนรับพวกเขา แต่วันนี้เขากลับออกมาต้อนรับแขกด้วยตัวเอง ด้วยความนอบน้อมถ่อมตนเป็นยิ่งนัก โดยเฉพาะกับแขกคนนี้ซึ่งเป็นเพียงแค่ขอทาน
店老闆解釋說：「那些常來光顧我們店的顧客，當然應受到歡迎，但他們都是有錢人，買幾個點心對他們而言，是一件很容易也很平常的事。
เฒ่าแก่อธิบายให้ทุกคนฟังว่า “ แน่นอนแขกผู้มีเกียรติเหล่านั้นที่มาร้านของเราบ่อยๆ สมควรยินดีต้อนรับขับสู้พวกเขา แต่พวกเขาต่างเป็นคนมีเงิน การซื้อขนมเพียงเล็กน้อย ไม่กี่อย่าง สำหรับพวกเขาแล้ว เป็นเรื่องปรกติ ไม่ใช่เรื่องลำบาก
今天來的這位客人雖然是位乞丐，卻與眾不同，他為了品嘗我們的點心，不惜花去很長時間討得的一點點錢，實在是難得之至，我不親自為他服務怎麼對得起他的這份厚愛？」
แต่แขกที่มาวันนี้ ถึงแม้เป็นแค่ขอทานคนหนึ่ง เขากลับแตกต่างกับคนอื่น เพียงเพื่อที่จะได้ชิมขนมที่ร้านของเรา เขากลับไม่เสียดายเงินเล็กน้อยที่เขาได้มาด้วยความลำบาก ต้องขอทานเป็นเวลานานกว่าจะได้มา ช่างหาได้ยากยิ่ง หากผมไม่ออกมาบริการต้อนรับเขาด้วยตัวเอง ก็ต้องรู้สึกผิดต่อน้ำใจของเขา ที่รักเอ็นดูพวกเรา”
「既然如此，為什麼要收他的錢呢？」旁邊的孫子不解地問。
หลานๆที่อยู่ด้านข้าง ถามอย่างไม่เข้าใจว่า “ ในเมื่อเป็นแบบนี้ แล้วทำไมถึงเก็บเงินของเขาด้วยล่ะ? ”
老闆笑笑說：「他今天是作為一個客人來到這裡的，不是來討飯的，我們應當尊重他。如果我不收他的錢，豈不是對他的侮辱？我們一定要記住，要尊重我們的每一個顧客，哪怕他是一個乞丐；因為我們的一切都是顧客給予的。」
เฒ่าแก่หัวเราะ ตอบว่า “ วันนี้เขามาเป็นแขกของที่นี่ ไม่ใช่มาขอทานเพื่อขอข้าวกิน พวกเราสมควรให้ความเคารพเขา หากปู่ไม่รับเงินของเขา ไม่ใช่เป็นการดูถูกเขาหรอกหรือ? พวกเราต้องจำไว้ว่า จะต้องให้ความสำคัญและเคารพลูกค้าทุกคน ไม่ต้องกลัวว่าเขาเป็นแค่ขอทาน เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเรามี ล้วนมาจากลูกค้า มอบให้พวกเรา
這個店老闆就是兩次被《福布斯》評為世界首富的日本大企業家堤義明的爺爺，他對乞丐的鞠躬之舉深深地印在了當時只有十歲的堤義明的腦海裡。後來堤義明曾多次在集團的員工培訓會上講到這個故事，要求員工像他爺爺那樣，尊重每一個顧客。
เฒ่าแก่คนนี้ คือคุณปู่ของคุณ堤義明(Yoshiaki Tsutsumi) นักธุรกิจใหญ่ชาวญี่ปุ่น ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นอภิมหาเศรษฐีอันดับ๑ของโลก จากผลสำรวจถึง ๒ ครั้งของ สถาบันฟ๊อก(Forbes)ซึ่งเป็นสถาบันวิจัยเกี่ยวกับผู้นำธุรกิจของโลก
คุณYoshiaki Tsutsumi ซึ่งขณะนั้นอายุเพียงสิบสี่ปี เขาจดจำภาพประทับใจไว้อยู่เสมอที่เห็นคุณปู่ของเขาโค้งด้วยความเคารพนอบน้อมต่อลูกค้าซึ่งเป็นเพียงคนขอทาน
ต่อมาทุกครั้งที่คุณYoshiaki Tsutsumi อบรมพนักงานของเขา เขาจะเอ่ยถึงตัวอย่างเรื่องนี้ ขอร้องเข้มงวดให้พนักงานทุกคนปฏิบัติตามแบบอย่างคุณปู่ของเขา คือต้องให้ความสำคัญและเคารพลูกค้าทุกคน
分析：บทวิเคราะห์
可以想像，這裡的「尊重」絕不是社交場合的禮貌，而是來自於人心深處對另一個生命深切的理解、關愛、體諒與敬重，
คำว่า “เคารพ” ในที่นี่ ไม่ใช่หมายถึงเพียงแค่มารยาทที่ปฏิบัติตามกาลเทศะในการคบค้ากันในสังคมเท่านั้น แต่เป็นสิ่งที่ออกจากใจของคนๆหนึ่ง ที่เข้าใจ รักห่วงใย เห็นใจ ให้ความสำคัญและเคารพอีกฝ่าย
這樣的尊重絕不含有任何功利的色彩，也不受任何身份地位的影響；惟其如此，才最純粹最質樸也最值得回報。
ความเคารพ ที่ออกจากใจเช่นนี้ ย่อมไม่มีผลกระทบจากผลประโยชน์หรือความดีความชอบใด แม้แต่ตำแหน่ง สถานภาพ ใดๆ ก็ไร้ผลกระทบ ความเคารพที่ออกจากใจ เช่นนี้ จึงเป็นสิ่งบริสุทธิ์สวยงาม ควรค่าที่ได้รับการตอบแทนน้ำใจ
พระพุทธะจี้กง เมตตาชี้แนะ
柔軟慈心根 無上大悲莖
อุปนิสัยอ่อนโยนมีรากฐานจิตเมตตา
การุณย์ธรรมยิ่งใหญ่สูงส่งงาม
功德葉智華 持戒為妙香
บุญกุศลแผ่กว้างปัญญาธรรมเลิศล้ำ
ยึดมั่นในศีล ชื่อเสียงขจรไกล ผู้คนชอบชิดใกล้
聞聲救苦厄 人溺己溺憫
สดับความทุกข์เข็ญฉุดช่วยผู้คนพ้นภยันตราย
เห็นผู้คนตกต่ำ ดั่งตนเองตกต่ำ จิตเวทนาสงสาร
不忍眾生墜 大悲智愿行
มิอาจทนเห็นมวลเวไนยตกต่ำ
มหาเมตตา ปัญญาเลิศล้ำ ดำเนินปณิธาน
沒有留言:
張貼留言