กรรมสนองสะไภ้ชั่ว

มีตัวอย่างเรื่องหนึ่ง เกี่ยวกับกฎแห่งกรรมของลูกที่อกตัญญูต่อบุพการี อดีต มีสะใภ้ชั่วคนหนึ่ง เป็นคนเมืองฟ่งเซียน ยามปรกติเป็นคนที่อกตัญญูต่อพ่อแม่ หลังจากแต่งงานก็เนรคุณต่อพ่อแม่สามี ปล่อยให้ท่านมีชีวิตที่น่าสังเวชเวทนา แม่สามีของเธออายุประมาณ 70-80 แล้ว ยังต้องไปหาบน้ำบนภูเขาด้วยตัวเอง เพื่อนำมาหุงข้าวและเลี้ยงห่านฝูงหนึ่ง เธอเป็นลูกสะไภ้ กลับไม่เห็นใจ นอกจากไม่ช่วยเหลือผู้เฒ่าแล้ว ยังกลั่นแกล้งท่านสารพัด

มีวันหนึ่ง เสื้อผ้าของเธอ ถูกลมพัดปลิวลงมาเปื้อนมูลห่าน เธอพอโมโหมาก จึงเก็บเสื้อขึ้นมา แล้วนำไปซักที่อ่างเก็บน้ำของแม่สามี เอาขี้ห่านซักลงไปในอ่างน้ำนั้น ลองคิดดูว่าคนแก่อายุ 70-80ปีแล้ว ต้องไปหาบน้ำมาด้วยความลำบาก แต่เธอกลับเอาขี้ห่านซักลงไปในนั้น ทำให้แม่สามีเสียใจมาก แต่ไม่เคยปริปากบ่นลูกสะไภ้

เรื่องนี้ผ่านไปไม่นาน มีวันหนึ่ง เธอกระเตงลูก ไปทำงานในนา เอาลูกวางไว้ริมนา ลูกของเธอยังเล็ก เพิ่งจะเริ่มหัดคลาน ยังไม่รู้ประสีประสากับความอันตรายที่จะมาเยือน เขามุ่งคลาน ตรงไปยังถนน ขณะเดียวกันนั้น ข้างหน้ามีรถอยู่คันหนึ่ง กำลังขับมาด้วยความเร็วสูง เธอรีบวิ่งไป เพื่ออุ้มลูกกลับมา แต่สิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นรถคันนั้น คันเร่งเสีย เหยียบเบรกไม่อยู่ จึงชนสองแม่ลูกดับอนาภ  นี่คือผลกรรมสนองของลูกสะใภ้ชั่ว ดังนั้นเราทุกคน อย่าคิดว่าการอกตัญญูต่อพ่อแม่ ไม่มีผลกรรมสนอง กรรมสนองนั้นมีแน่นอน เพียงแต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้น