ฟ้านั้นเป็นยาก

กลอนบทหนึ่งเขียนไว้ดังนี้ว่า   

เป็นฟ้ายากสรรสร้างสี่ฤดูกาล  

ตัวไหมต้องการอากาศอบอุ่น ข้าวสาลีต้องการอากาศหนาว

 คนที่สัญจร หวังท้องฟ้าแจ่มใส      ชาวนาหวังให้ฝนตก

แม่ลูกซึ่งเก็บใบชา ชอบยามฟ้ามืดโพล้เพล้

ความหมายคือ ฟ้านั้นยากที่จะสรรรสร้างสี่ฤดูกาล

เนื่องจากตัวไหมชอบอากาศอบอุ่น แต่ข้าวสาลีชอบความหนาว

ผู้คนที่สัญจรตามท้องถนนหวังว่าอากาศจะดี คนทำนาปรารถนาให้ฝนตก

แม่ลูกที่เก็บใบชา กลัวต้องตากแดดผิวดำ ดังนั้นจึงชอบตอนฟ้ามืดโพล้เพล้

เมื่อเป็นเช่นนี้ ฟ้าจะทำอย่างไร?

เวไนย บ้างชอบอากาศอบอุ่น บ้างต้องการความหนาวเหน็บ

บ้างต้องการฝนตก บ้างต้องการให้ท้องฟ้าแจ่มใส

บ้างต้องการให้ฟ้ามืดครึ้ม  ดังนั้นการเป็นฟ้า จึงเป็นยาก

พูดถึงการเป็นคน เดิมทีนั้นแสนยาก 

แต่ในเมื่อได้เกิดเป็นคน ทุกเรื่อง ควรรู้จักใช้ปัญญาแยกแยะ

รู้จักคิดพิจารณาด้วยเหตุผล ว่าควรทำอย่างไร จึงสมบูรณ์

ขอเพียงอดทนต่อความทุกข์ได้ ยินยอมพร้อมใจ

กล้ายอมรับ กล้าเผชิญปัญหา แก้ไขด้วยสติ ชีวิตย่อมสามารถฝ่าฟันทุกอย่างไปได้