คนโบราณกล่าวว่า "บ้านแต่ละบ้าน ต่างมีพระสูตรคัมภีร์ที่ยากศึกษาเข้าใจ"
ปีใหม่มีโอกาสได้คุยกับพี่ที่นับถือกันมานาน เขาเล่าให้ฟังถึงความประทับใจครอบครัวของน้องสาว
ครอบครัวนี้ทุกสัปดาห์จะมีกิจกรรมครอบครัวคือ ไปปั่นจักรยานด้วยกันทุกวันอาทิตย์ พ่อ แม่ ลูก จนเป็นความเคยชิน พอใกล้ถึงวันอาทิตย์ลูกๆก็จะถามว่า พรุ่งนี้พวกเราจะไปปั่นจักรยานที่ไหนกันดี ลูกๆต่างก็คอยลุ้นต้องความดีอกดีใจ และทุกคนดูมีความสุขมาก ไม่ว่าอยู่ที่ไหน เมื่อถึงวันอาทิตย์ทุกคนก็จะมาพร้อมหน้ากัน ระหว่างพ่อแม่ลูก ไม่มีช่องว่างระหว่างกัน
พี่เขาเล่าให้ฟังว่า ในวันเสาร์หนึ่ง ชวนหลายชายอยู่เล่นที่บ้านต่อ หลานชายบอกว่า วันนี้ผมมีธุระต้องรีบกลับบ้าน พี่เขาถามว่า "ทำไมล่ะ ปกติก็ชอบอยู่ที่นี่นี่นา?" หลายชายบอกว่า "วันนี้ผมต้องไปซ่อมจักรยานกับคุณพ่อครับ"
น้าชาย : ไม่เห็นต้องยุ่งยากเลย แค่ส่งไปให้ที่ร้านซ่อมก็หมดเรื่องแล้ว
หลายชาย : ไม่เห็นต้องสิ้นเปลืองเลย พ่อผมมีอุปกรณ์ ทุกคนช่วยกันเดี๋ยวก็ซ่อมเสร็จแล้ว
วันอาทิตย์พ่อของเขามารับตั้งแต่เช้าตรู่
พี่เขาบอกว่า ครอบครัวนี้ทำให้เขาประทับใจมาก จักรยานเสีย ความจริงแล้วแค่ส่งร้านซ่อมก็หมดเรื่อง แต่พวกเขากลับเลือกที่จะช่่วยกันซ่อมอย่างแข็งขัน ทำให้แต่ละคนผูกพันกัน ช่วยเหลือกัน กระชับสายในความผูกพันกัน หากส่งร้านซ่อมก็จบแค่นั้น
ผู้เขียนเอง นั่งคิดนอนคิด ก็จริงนะ ทุกวันนี้แต่ละครอบครัว บางคนเลี้ยงลูกด้วยเงิน มีอะไรก็ทิ้งเงินไว้ให้ ให้ลูกๆ จัดการดูแลตัวเอง ดูแลกันเอง
บางคนก้มหน้าก้มตาทำงาน คิดว่าตัวเองทำเพื่อครอบครัว แต่สุดท้ายลูกๆกลายเป็นเด็กมีปัญหา เกิดเรื่องต่างๆมากมาย จนทะเลาะเบาะแว้งกัน ไม่เข้าใจกัน ลูกๆคิดว่าพ่อแม่ไม่รัก พ่อแม่ไม่เข้าใจ จึงหันไปติดเพื่อน มีอะไรก็คุยกันเพื่อน บางครั้งคบเพื่อนไม่ดี ก็ชักนำกันไปทำเรื่องราวผิดๆ พ่อแม่ก็โมโห สุดท้ายเกิดปัญหาครอบครัวไม่รู้จบ
ปัญหาความไม่เข้าใจกัน เกิดจากไหน เราเคยคิดบ้างไหม เราเคยให้เวลากับครอบครัวของเราแค่ไหน บางครอบครัวเวลาผันผ่านไปเป็นปีสองปี หรือเป็นสิบปีก็ไม่เคยแม้แต่จะทานข้าวพร้อมหน้ากันสักมื้อ
อยากให้ทุกคนหันมาย้อนคิดถึงคนในครอบครัว จัดสรรแบ่งปันเวลาให้กับครอบครัวของตนเอง มีกิจกรรมร่วมกันระหว่างพ่อแม่ลูกและญาติเพื่อกระชับสายในใยแห่งความรักความผูกพัน ทลายกำแพงที่กางกั้นทำให้ไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน
沒有留言:
張貼留言