ปีใหม่ กับความตั้งใจทำหนังสือดีๆมีคุณภาพ เนื้อหาหัวใจสำคัญว่าด้วยเรื่อง "ชีวิตกับปรัชญาประยุกต์" อยากฟังความคิดเห็นจากทุกคนในมุมมองที่แตกต่าง เราไม่แบ่งแยกกันในเรื่องศาสนา ความคิดและปรัชญา เรามองมุมเดียวกันคือทำอย่างไรก็ได้ให้ตนเองมีความสุขที่แท้จริง และช่วยให้คนรอบข้างมีความสุข ร่วมกันสร้างนิมิตหมายดีๆให้เกิดขึ้นในสังคม
วันก่อนผู้เขียนไปขึ้นรถไฟฟ้าBRT ที่พระรามเก้าฯ บังเอิญรถเสียเวลา เลยมีโอกาสสังเกตเป็นคนเข้าแถวรอหยาวเหยียด หันซ้ายแลขวา เห็นคนส่วนใหญ่ก้มหน้าก้มตาอยู่กับมือถือ สิบคน มีแค่หนึ่งคนที่สนใจอย่างอื่น แม้แต่ผู้เขียนเองก็เช่นกัน วันนั้นคิดถึงบางอย่าง สังคมของเราทุกวันนี้พัฒนาก้าวไกล เทคโนโลยี่ครบพร้อม แต่เรากำลังลืมบางอย่างหรือเปล่า? ลืมทักทายซึ่งกัน ลืมความห่วงใยเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน สายใยมิตรภาพยังเหมือนเดิมอยู่ไหม...
沒有留言:
張貼留言