ชีวิตนี้มีคุณค่า

เมื่อใดที่เราสมหวัง อย่างลิงโลดดีใจจนเกินไป
เมื่อใดที่อะไรๆไม่สมดั่งใจปรารถนา ไม่เป็นไร อย่าเสียใจ ดั่งคล้ายว่าโลกนี้กำลังล่มสลาย
ปรับใจของเราให้สมดุล ให้สามารถยอมรับได้กับทุกสถานการณ์
มีชีวิตให้มีความสุข เพราะชีวิตที่เราได้เกิดมานี้มีคุณค่ามากมายนัก
ใช้ชีวิตของเราให้มีความสุข อย่าให้สิ่งภายนอกมีอิทธิพลต่อจิตใจมากมายเกินไป

หนังสือสำหรับผู้บำเพ็ญอนุตตรวิถี

โอวาทจากพระวจนะอริยเจ้า

หนังสือคุณภาพ สำนักพิมพ์เอกอนันต์

บันทึกวจนะ พระสังฆปริณายก รุ่นที่๖

บันทึกวจนะ พระสังฆปริณายก รุ่นที่๖
"ถ้าท่านเป็นผู้ที่เสาะแสวงหาการบรรลุธรรมอันสูงสุดคนหนึ่ง ท่านก็อย่าดูุถูกคนเพิ่งเริ่มต้น ท่านควรจะรู้ไว้ว่า คนทีุู่ถูกจัดว่าเป็นคนชั้นต่ำ ก็อาจมีปัญญา มีปฏิภาณสูงส่งลึกล้ำได้เหมือนกัน และคนชั้นสูง ก็ปรากฏว่า "ยังขาดสติปัญญาอยู่บ่อยๆ ถ้าท่านดูถูกคน ก็ชื่อว่า ท่านทำบาปหนัก" ....................(แปลโดย พุทธทาสภิกขุ)

ช่องว่างเวลา

         คุณครูคนหนึ่งที่มีความเข้มงวดกวดขัน มักจะให้การบ้านและแบบฝึกหัดให้นักเรียนทำเยอะ หากเปรียบเทียบกับห้องเรียนข้างๆซึ่งเรียนระดับเดียวกัน ส่วนใหญ่จะมีการบ้านมากกว่าหลายเท่า นักเรียนจะโอดครวญว่ารับไม่ไหว ต่อต้านคุณครู มีนักเรียนบางคนก็จะพูดว่า “คุณครูให้การบ้านตั้งมากมาย พวกเรามีเวลาไม่พอ” “เดิมทีพวกเราก็ไม่มีเวลาอยู่แล้ว！”

“คุณครูหาลังใบใหญ่มา๑ลัง เรียกให้นักเรียน “ไปหาก้อนหินใหญ่จำนวนหนึ่งมาใส่ให้เต็ม” นักเรียนต่างร่วมแรงร่วมใจกันเต็มที่ ไม่นานก้อนหินก็เต็มลัง”

          คุณครูบอกว่า “ตอนนี้หินก้อนใหญ่บรรจุเต็มลังแล้ว ให้ไปหาหินก้อนเล็กๆจำนวนหนึ่งใส่ลงไปเสริมตามช่องว่างที่เหลือให้เต็ม！” นักเรียนหาหินก้อนเล็กใส่ตามช่องว่างต่างๆจนเต็ม” ครูบอกว่าตอนนี้ดูเหมือนก้อนหินน้อยใหญ่เต็มลังแล้ว ให้ไปหาทรายจำนวนหนึ่งมาเสริมลงไปตามช่องว่างเล็กๆให้เต็ม！” นักเรียนต่างก็ไปหาเม็ดทรายเล็ก เสริมลงไปจนไม่มีช่องว่างใดๆอีกแม้แต่น้อย ลังอัดจุด้วยก้อนหินน้อยใหญ่และเม็ดทรายหลายถ้วยจนเต็ม

           คุณครูถามอีกว่า “ยังใส่สิ่งของอะไรลงไปในลังได้อีกไหม?” นักเรียนตอบว่า “คุณครู！ ลังเต็มแล้ว！”

           ครูเอาน้ำมาถังหนึ่ง ลาดลงไปในลังจนหมด แล้วพูดว่า “ดูสิ！ถ้าหากจิตใจของพวกเราเหมือนกับหินก้อนใหญ่ที่หยาบกร้าน ภายในหนึ่งวันก็ถูกเติมเต็ม ถ้าหากจิตใจของพวกเราละเอียดหน่อยเหมือนกับหินก้อนเล็ก ก็ยังสามารถหาช่องว่างระหว่างหินก้อนใหญ่ได้อีก (หมายถึงสามารถเติมสิ่งต่างๆลงไปได้อีก) ถ้าหากจิตใจของพวกเราละเอียดอ่อนเหมือนเม็ดทราย ก็สามารถสรรสร้างช่องว่างได้อีกมากมาย ถ้าหากจิตใจของพวกเราอ่อนโยนเหมือนสายน้ำ ก็ยังมีช่องว่างสามารถซึมผ่านทรายได้ เวลาก็เหมือนกัน ขอเพียงรู้จักใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ ก็สามารถที่จะสรรหาช่องว่างได้”

ขอร้องตัวเอง ก่อนขอร้องผู้อื่น

ชีวิตคนเรามีใครบ้าง ไม่เคยพลาดผิด

เรื่องราวและสรรพสิ่งในโลกนี้มีขาวดำ มีดีมีชั่ว มีมุมมืด มีมุมสว่าง

มีสองด้านควบคู่กันเสมอ

ไม่มีใครถูกทั้งหมด ไม่มีใครผิดไปทุกอย่าง

บางอย่างหากไม่เลวร้ายเกินไป ให้อภัยเขาได้ก็ให้อภัย

อย่าเก็บอารมณ์ขุ่นมัวหม่นหมองไว้ในใจ

บางครั้งคนเราไม่อาจแปรเปลี่ยนสภาพแวดล้อมได้

เป็นไปไม่ได้ที่จะเรียกร้องให้ทุกคนเป็นดั่งที่ใจเราปรารถนาทุกอย่าง

แต่เราปรับเปลี่ยนจิตใจของเรา ให้ยอมรับและเผชิญกับเรื่องต่างๆได้

การวอนขอให้ผู้อื่นเปลี่ยนแปลงแก้ไข มิสู้หันมาใส่ใจ แก้ไขตัวเองก่อน

การปฏิบัติตนเป็นแบบอย่าง ล้ำค่ากว่าคำสอนหมื่นพันที่จำนรรจา

การปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีงาม โน้มน้าวจิตใจคนได้ดีที่สุด มากกว่าตำราใดๆ

และคนที่สามารถปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างให้ผู้อื่นยอมรับได้นั้น

เขาจะไม่เป็นคนที่คอยจับผิดผู้อื่น แต่จะสำรวจพิจารณาตนเองก่อนเสมอ

เมธีชนนั้นจิตใจกว้าง โอบอ้อมอารีย์ ไม่ถือโทษผู้อื่น ให้อภัยผู้อื่นได้ในสิ่งที่เขาพลาดผิด

แต่จะไม่ให้อภัยตัวเอง หากตัวเองพลาดผิด ดังนั้นเขาจึงสำรวมระมัดระวัง ความคิดและการกระทำของตนเองเสมอ

ความรักของพ่อแม่

ความรักของพ่อแม่ยิ่งใหญ่ ในโลกนี้ ท่านให้กำเนิดลูกด้วยความรัก

ลูกทุกคนคือแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ พ่อแม่ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก 

แต่มิใช่ว่าลูกทุกคนจะทำทุกอย่างได้เพื่อพ่อแม่ 

แม้คนทั้งโลกไม่อาจให้อภัยต่อความผิดใหญ่หลวงที่เราทำ 

 แต่พ่อแม่รักและให้อภัยลูกเสมอ 

 มีลูกกี่คนที่คิดถึงพระคุณของท่าน

 ความรักของพ่อแม่ดั่งขุนเขา มหานที แต่ความรักของลูกที่มีต่อพ่อแม่ดั่งผงธุลี

ชีวิตคน ตายแล้วจะไปไหน

ความเลื่อมใสศรัทธา คือสิ่งที่คนเราเสาะแสวงหาในบั้นปลายของชีวิต  หากไร้ซึ่งความเลื่อมใสศรัทธา  จิตใจก็ไร้ที่ยึดเหนี่ยว ชีวิตไร้ซึ่งสรณะ

ปี (เจี่ยอู๋) คริสตศักราช 1894 หลังสงครามระหว่างจีนกับญี่ปุ่น  นายลู่อ้าวจงกวง นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น เป็นตัวแทนประเทศญี่ปุ่น ไปที่ประเทศจีนเพื่อเซ็นสนธิสัญญา(Shimonoseki)

ก่อนที่เขากำลังจะออกเดินทาง โชคไม่ดีลูกสาวเกิดล้มป่วย แต่เขากำชับคนที่บ้านไว้ว่าถ้าไม่มีเรื่องที่สำคัญ ไม่ต้องเขียนจดหมายติดต่อไป

ช่วงเวลาสำคัญระหว่างใกล้ทำการเซ็นสัญญา  ทางบ้านส่งจดหมายแจ้งมาว่าอาการป่วยของลูกสาวเขาทรุดหนัก เธออยากพบหน้าบิดาเป็นครั้งสุดท้าย

นายอีเถิงป๋อเหวิน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ พูดปลอบใจเขาว่า “ “ท่านวางใจ กลับไปดูแลลูกสาวเถิดครับ ภารกิจทุกอย่างที่นี่ ผมจะจัดการรับผิดชอบเอง” นายลู่อ้าวจงกวง จึงรีบเร่ง รอนแรมเดินทางกลับบ้าน

ลูกสาวที่กำลังหายใจรวยริน มองเห็นบิดาที่ตนเฝ้ารอมานาน กลับถึงบ้าน สมดั่งที่ใจเธอหวัง เธอพูดอย่างยินดีว่า “คุณพ่อคะ!ลูกต้องจากพ่อไปชั่วนิรันดร์ แต่ลูกมีปัญหาข้อหนึ่ง ค้างคาใจมาตลอด รอคุณพ่อกลับมาคลี่คลายข้อสงสัยให้ลูก”   

บิดา：“ปัญหาอะไรหรือ ลูกพูดมาเถอะ”

ลูกสาว： “ลูกกำลังจะตายแล้ว เมื่อตายไปลูกจะไปที่ไหน?”

ลู่อ้าวจงกวง ซึ่งแม้ว่าจะเป็นนักการเมือง ที่มีความรอบรู้มากมาย  แต่สำหรับปัญหาที่ลูกสาวของเข าถามก่อนสิ้นใจ เขากลับไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร？

ด้วยความที่เขาเป็นคนฉลาดมีไหวพริบ จึงพูดปลอบใจลูกสาวว่า“หลังจากที่ตายแล้วจะไปที่ไหน ความจริงพ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่พ่อเห็นแม่dfสถานที่ดีแน่นอน” ลูกสาวของเขาฟังจบ ก็จากโลกนี้ไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

แท้จริงแล้ว เกิดมาจากที่ไหน？ตายแล้วคืนกลับสู่หนใด？แม้กระทั่ง ลู่อ้าวจงกวงก็ไม่รู้ ดังนั้นเขาจึงเริ่มต้นศึกษาพุทธศาสนา สุดท้ายก็ออกผนวชเป็นพระภิกษุ เพื่อค้นหาสัจธรรมชีวิต

ในโลกนี้แม้วิทยาศาสตร์เจริญรุดหน้า มนุษย์เก่งกาจสามารถแค่ไหน สามารถไปเหยียบโลกอื่นได้ โคลนนิ่งสิ่งมีชีวิตได้ แต่ความเป็นจริงที่ทุกคนปฏิเสธไม่ได้ก็คือ ชีวิตของคนทุกคน หนีไม่พ้นการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย คนโบราณกล่าวว่าโรงศพมิใช่มีไว้สำหรับคนแก่เสมอไป

ในสังคมปัจจุบันมีวัยรุ่นมากมายที่ต้องจบชีวิตด้วยเหตุการณ์ที่คาดคไม่ถึง แม้แต่เด็กน้อยที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นาน ก็ต้องจากโลกนี้ไป ดังนั้นคนเราควรสั่งสมกรรมดีไว้เสมอ สั่งสมบุญกุศลไว้บ้าง เจริญรอยตามคำพระสอน เพื่อความสิริมงคลของชีวิต จากโลกนี้ไป ก็ได้ไปสู่สุขคติ 

รอยยิ้ม

ชีวิตคนเรามีทั้เงทุกข์และสุขคละเคล้ากันไป

หากไม่เคยลิ้มรสความขมขื่นของความทุกข์เลย

จะรู้ถึงรสชามหอมหวานของชีวิตได้อย่างไร

คนเราควรเตรียมความพร้อมตลอดเวลา

เพื่อรับมือกับความผันผวนที่อาจเกิดขึ้นเสมอ

อย่ามัวน่านิ่วคิ้วขมวดจมอยู่กับความเสียใจ

เวลาที่ชีวิตต้องเจอเรื่องราวต่างๆที่หักเห

อย่าลืมว่าสิ่งต่างๆที่ได้มาง่ายดายเกินไป

คุณค่าของมันอาจไม่จีรัง หรืออาจจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ

ความสุขก็เช่นเดียวกัน ต้องแลกมาด้วยจิตใจบากบั่น

นอกจากนี้ รอยยิ้มของคนเรา คืออาวุธวิเศษ

ช่วยพลิกผันสถานการณ์ต่างๆให้ดีขึ้นอย่างน่าอรรศจรรย์

ช่วยให้เราผ่านเรื่องราวร้ายๆไปได้

เพราะรอยยิ้มสามารถสร้างมิตรภาพ  

รอยยิ้มเป็นพลังดึงดูดคนรอบข้างให้เห็นใจสงสาร

รู้จักใช้รอยยิ้มสรรสร้างกำลังใจให้ตัวคุณเองและคนรอบข้าง

แต่งแต้มความสวยงามให้ชีวิต ให้โลกใบนี้น่าอยู่กว่าที่เป็น