เปลี่ยนความขัดแย้งเป็นสัมพันธไมตรี

คนเรา เพราะเป็นคน มีอารมณ์ มีความรู้สึก

จิตใจของคนแม้แข็งแกร่งแค่ไหน ก็มีบ้างที่อ่อนไหวเปราะบาง

บางครั้งเมื่อชีวิตต้องเผชิญกับความสับสนวุ่นวาย  

อาจส่งผลกระทบให้อารมณ์ของคนเราเริ่มฉุนเฉียว

หุนหันพลันแล่น พาลโกรธได้ง่าย

ความโกรธแค้นนั้น นอกจากทำร้ายจิตใจแล้ว

ยังทำร้ายสุขภาพร่างกายอีกด้วย  หรืออาจทำให้เสียงานใหญ่ 

ดังนั้นคนเราควรเรียนรู้ว่าควรดับไฟโทสะในจิตใจได้อย่างไร  

ควรเรียนรู้การควบคุมอารมณ์ของตนเองบ้าง

จึงจะแปรเปลี่ยนความขัดแย้ง เป็นสัมพันธไมตรีได้

ขอร้องตัวเอง ก่อนขอร้องผู้อื่น

ชีวิตคนเรามีใครบ้าง ไม่เคยพลาดผิด

เรื่องราวและสรรพสิ่งในโลกนี้มีขาวดำ มีดีมีชั่ว มีมุมมืด มีมุมสว่าง

มีสองด้านควบคู่กันเสมอ

ไม่มีใครถูกทั้งหมด ไม่มีใครผิดไปทุกอย่าง

บางอย่างหากไม่เลวร้ายเกินไป ให้อภัยเขาได้ก็ให้อภัย

อย่าเก็บอารมณ์ขุ่นมัวหม่นหมองไว้ในใจ

บางครั้งคนเราไม่อาจแปรเปลี่ยนสภาพแวดล้อมได้

เป็นไปไม่ได้ที่จะเรียกร้องให้ทุกคนเป็นดั่งที่ใจเราปรารถนาทุกอย่าง

แต่เราปรับเปลี่ยนจิตใจของเรา ให้ยอมรับและเผชิญกับเรื่องต่างๆได้

การวอนขอให้ผู้อื่นเปลี่ยนแปลงแก้ไข มิสู้หันมาใส่ใจ แก้ไขตัวเองก่อน

การปฏิบัติตนเป็นแบบอย่าง ล้ำค่ากว่าคำสอนหมื่นพันที่จำนรรจา

การปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีงาม โน้มน้าวจิตใจคนได้ดีที่สุด มากกว่าตำราใดๆ

และคนที่สามารถปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างให้ผู้อื่นยอมรับได้นั้น

เขาจะไม่เป็นคนที่คอยจับผิดผู้อื่น แต่จะสำรวจพิจารณาตนเองก่อนเสมอ

เมธีชนนั้นจิตใจกว้าง โอบอ้อมอารีย์ ไม่ถือโทษผู้อื่น ให้อภัยผู้อื่นได้ในสิ่งที่เขาพลาดผิด

แต่จะไม่ให้อภัยตัวเอง หากตัวเองพลาดผิด ดังนั้นเขาจึงสำรวมระมัดระวัง ความคิดและการกระทำของตนเองเสมอ